Elsa Marieke
Paarden zijn zolang ik mij herinner deel van mijn leven geweest. Daarnaast ben ik al mijn hele werkende leven werkzaam in de zorg, als begeleider in de gehandicaptenzorg en in het speciaal onderwijs. Wat eerst nog een droom leek, mijn twee passies van paarden en mensen met een beperking met elkaar combineren, werd steeds meer werkelijkheid. Tijdens mijn studie Orthopedagogiek heb ik op verschillende plekken geholpen als vrijwilliger op maneges voor gehandicapten. In die periode kwam ik ook in aanraking met de kinderrevalidatie, alsmede met de kracht van de paarden in dit veld. Nadat ik de ORUN opleiding tot basis-instructrice én mijn Master Orthopedagogiek had afgerond, ben ik Equine Assisted Therapy, ook wel equitherapie genoemd, gaan studeren in België. Tijdens deze studie heb ik stage gelopen op verschillende plekken voor equitherapie. Dit bevestigde voor mij wat ik overal in mijn werk al vermoedde. Paarden bieden ongekende mogelijkheden tot groei en plezier, een vaak weinig voorkomende combinatie op therapeutisch gebied. Daarom bied ik equitherapie en begeleiding mede met behulp van dieren, met veel plezier aan. Voor iedereen met een specifieke hulpvraag die affiniteit heeft met dieren. Het is een voorrecht om dit mijn werk te kunnen noemen.
Klaus-Blési
Klaus-Blési (roepnaam K.B.) is een vrolijk, zelfverzekerd IJslands paard en een echte gewichtsdrager. Altijd in voor iets leuks en zeer mensgericht. Als je zelf geen contact met hem zoekt, doet hij dat wel! Hoe meer aandacht hoe beter, en het onderdeel verzorging vindt hij heerlijk. K.B. heeft stabiele gangen met een fijne cadans waarbinnen hij ook goed kan versnellen en vertragen. Zijn ‘extra versnelling’, de tölt, kan desgewenst ook ingezet worden. Deze vierde gang is karakteristiek aan het IJslandse paard; sommigen hebben er zelfs nog een vijfde gang bij, de telgang. De tölt zit zeer comfortabel, het paard gooit hierbij niet op omdat er altijd één been aan de grond blijft. K.B. wordt op dit moment nog door mij geleased. Hij is in het bezit van Marieke Mulder, een goede kennis die ook IJslanders heeft. Naar verwachting kan ik K.B. in 2019 ‘mijn’ paard noemen.
 |
 |
 |
Sindri
Deze kleine rode Shetlander kan zijn mannetje wel staan! Sindri is echt de mascotte van de stal, je kan gewoon niet níet gek op hem zijn. Hij is net als K.B. dol op mensen en volgt je in de rijbak los als een hondje, zelfs in draf. Een prachtige pony dus om kinderen leren te leiden, maar hij zet het net zo makkelijk recht als er voorbij zijn grenzen wordt gegaan door plots niet meer te doen wat je wilt. Een echte leermeester dus, die het kind of de volwassene bewust leert te worden van wat zijn/haar gedrag teweeg brengt bij ‘de ander’. Ook onder het zadel voor de kleinere kinderen een plezier om op te zitten of te rijden. Sindri is in het bezit van mijn zus Annefloor.
 |
 |
Riva
Riva is een zachtaardige, lieve en vrolijke witte dame. Ze is enorm goed in het aanvoelen van zowel andere honden als mensen. Aanvankelijk wat voorzichtig, laat ze zich al gauw graag aaien door kinderen en volwassenen die haar rustig benaderen. Dat is meteen ook al een mooi therapeutisch moment! Voor kinderen die aanvankelijk erg onder de indruk zijn van de paarden, zelfs van kleine Sindri, is Riva ook een mooie ingang naar het eerste leuke contact met een dier.
 |
 |
En wie nog meer?
Als een kind er ook baat bij zou kunnen hebben om met andere paarden te werken, kunnen een aantal paarden van mijn zus worden ingezet. Zo is er de zwarte merrie Élin, een lief en rustig paard met echt een eigen willetje. Haar vriendin is de voskleurige Hríst, net zo lief maar meer sensibel en erg mensgericht. Als rijpaard heeft ze comfortabele gangen met véél tölt. Omdat ze binnenkort een veulen krijgt, zal ze pas in het najaar weer aan het werk kunnen. Tot slot zet ik soms Rökkvi in voor grondwerk of verzorgingsdoelen. Deze zwarte ruin is zeer sensibel, wat terughoudend maar met een gouden hart. Ook van hem valt veel te leren, zoals het rustig ‘de ander’ benaderen wat controle vereist over het bewegen én het tot rust brengen van het eigen denken en meer gaan ‘voelen’.
 |
 |