Gezinsgerichte zorg
De equitherapie en begeleiding vindt plaats vanuit het perspectief van gezinsgerichte zorg. Dit betekent dat het gezin eerstverantwoordelijke is wat betreft de opvoedings- en gezinscultuur en dat Elsa als equitherapeut/begeleider de taak heeft om met specifieke (sub)doelstellingen de totaaldoelstellingen van ouders te ondersteunen. Samen met ouders/verzorgers (en mogelijk ook hun kind) wordt tijdens de intake besproken hoe de begeleiding van hun kind wordt vormgegeven. Het handelingsplan wat Elsa vervolgens opstelt, wordt besproken met ouders en waar nodig aangevuld/bijgewerkt.
Voorafgaand/na de begeleidingssessie is er altijd ruimschoots de tijd voor ouders om hun verhaal kwijt te kunnen, over hoe het nu met hun kind gaat, dingen waar ze tegen aan lopen en eventuele andere zaken die bij hun spelen. Ook broertjes/zusjes of eventueel andere nauw betrokken familieleden zijn welkom, na goed overleg met Elsa (het kind moet dat wel prettig vinden/aankunnen) en als ze zich aan de veiligheidsregels van Álfasaga houden. Dat is ook het mooie aan deze begeleidingsvorm, het is erg uitnodigend voor jong en oud wat ervoor zorgt dat het makkelijker is om het gezin erbij te betrekken indien gewenst.
Tijdens de sessie
Bij Álfasaga staat het voorop dat er tijd en ruimte is voor de interactie met het dier, en later ook met de mens. Mensen geven in de interactie met hun medemens én andere dieren (!) allerlei signalen af die een opening vormen tot contact en groei, bij de een is dit duidelijker zichtbaar dan de ander. Hulpverleners hebben soms moeite met afwachten, zijn snel geneigd om van alles te ‘doen’. Maar het paard zet de mens in beweging, zowel letterlijk als in zijn gevoel. En er valt veel te ervaren in het werken met het paard! Dit legt de basis voor het werken aan doelen op uiteenlopende gebieden, waarop sommigen meer beperkt zijn dan anderen. En een beperking op één vlak vaak zorgt voor een versterking op een andere vlak. Juist op deze sterke kanten zal ik ook insteken tijdens de therapie. Want door te ervaren wat je allemaal kan bereiken, samen met het paard, voel je je goed en kan je groeien. Het terrein van Álfasaga biedt de ruimte en mogelijkheden om op ongedwongen wijze, letterlijk buiten de ‘box’ van een therapieruimte, aan doelen te werken. Doelen kunnen op zowel motorisch, sociaal, emotioneel als sensorisch vlak liggen. Ik geloof daarbij in het aanleren van nieuwe gedragingen door het opdoen van succeservaring in praktische situaties, indien mogelijk in combinatie met een meer theoretische uitleg ingebed in methodes zoals het leggen van kaartjes bij bepaalde situaties. Dit alles is per kind verschillend en wordt bepaald door hoe hij/zij leert. Als uw kind sterk visueel in ingesteld, zal worden ingezet op plaatjes, foto’s of pictogrammen, terwijl voor kinderen die auditief sterker zijn dingen worden benoemd/besproken of bepaalde muziek kan worden ingezet.
Als therapeut creëer ik een veilige omgeving, waarbij het kind het gevoel krijgt dat het goed is zoals hij/zij is. Ik stuur bij op momenten waarop de aandacht verzwakt, als er grenzen moeten worden bewaakt in gedrag of juist grenzen moeten worden verlegd. Uiteraard garandeer ik ten alle tijden de veiligheid van het kind, en het paard. Ik ben eerlijk, geduldig en duidelijk, waarbij ik vaak gebruik maak van humor. Bij Álfasaga wordt de Ethische Code voor Equine Assisted Therapy gehanteerd.
Gebruikte methodes
Ik heb me de afgelopen jaren meer gespecialiseerd in zowel specifieke sociaal-emotionele, als motorische methodes om het kind optimaal te kunnen begeleiden. Zo heb ik meegelopen bij equitherapie centrum Caballinus in Praag, Tsjechië. Zij bieden specifiek motorische behandeling voor (jonge)kinderen met uiteenlopende neurologische aandoeningen. Een van hun fysiotherapeuten ondersteunt mij op afstand als ik vragen over kinderen op dit gebied heb. Voor meer info over hun methode, zie https://caballinus.cz/
Hieronder een voorbeeld van de verschillende posities gebruikt, passend bij de ontwikkelingsfase van het kind. Dit meisje met spina bifida begon op 1 jarige leeftijd, op de laatste foto is ze 3 jaar. Behalve op motorisch gebied, heeft ze zich ook super ontwikkeld op sociaal-emotioneel gebied. Van een meisje die veel dingen nog best eng vond, mede natuurlijk doordat ze geen gevoel in haar benen heeft, naar een trots meisje die met alleen steun bij haar bekken en been op het paard kan zitten, zelfs met een hand los! Ze hielp ook altijd met veel plezier vanuit haar rolstoeltje met het borstelen en opzadelen van KB.
Op sociaal-emotioneel gebied merkte ik dat er zich ook meer kinderen aanmeldden bij Álfasaga met ASS en met trauma/hechtingsproblematiek. Om hun beter te kunnen ondersteunen op een manier die heel mooi aansluit bij hoe ik al werkte, ben ik terecht gekomen bij de ‘Horseboy method’, ontwikkeld door de vader (Isaac Rupertson) uit de wellicht bekende film ‘The Horseboy’. Ik ben twee keer naar Duitsland te gaan om opeenvolgende cursussen hierin te volgen, wat zeer inspirerend was en direct goed te gebruiken bij terugkomst. Ouders en kinderen zijn er erg enthousiast over. Het sluit volledig aan bij de interesses van het kind, richt zich op een ‘ja’ omgeving voor het kind creeëren, een plek waar niet continue moet worden gezegd wat het kind niet mag maar juist vol interessante dingen, waardoor het kind tot ontspanning komt en van daaruit zich kan ontwikkelen. Bij voorkeur op het paard, maar als het kind dat (nog) niet wil richten we ons op ander spel wat het kind wel leuk vindt, altijd met het paard binnen handbereik zodat die er altijd bij betrokken blijft. Het bevordert de interactie en communicatie van het kind, omdat het vanuit plezier werkt. Klinkt best simpel zo, is in de praktijk een erg leuke uitdaging! Voor meer info, zie https://ntls.co/an-effective-approach-for-autism-and-other-neuro-psychiatric-conditions/
Hieronder van links naar rechts: de uitleg van ‘hoe het werkt’; op buitenrit met een ‘kind’ (paardenpop ;-)) voorop, door de heuvels; Rupert aan het werk met een van hun hooggeschoolde Lusitano’s.
En toegepast in de praktijk…op het paard veel beleven, én naast het paard in de speeltuin tussendoor bellenblazen. Als er maar sociale interactie is!
Tot slot heb ik vorig jaar bij Coöperatie Dichtbij waar ik bij ben aangesloten, een verdiepingscursus over trauma en hechting gevolgd. Erg waardevol en heeft me nog scherper gemaakt op het signaleren hiervan in het gedrag van kinderen, in wat ze wel én niet laten zien bij de paarden. Deze theorie sluit mooi aan bij de praktische werkwijze van o.a. de Horseboy method. Overigens werkt Álfasaga, nog meer dan bij andere sociaal-emotionele problemen, bij trauma en hechtingsproblematiek nauw samen met (pleeg)ouders en andere betrokken hulpverleners, voor een optimale afstemming bij dit langdurige traject om het kind weer richting een gezonde ontwikkeling te laten gaan.