Nieuws

Februari 2024

Mijn kadootje, Tobias Klaas Bouman, is alweer 9 maanden. Geboren op 12 mei 2023 en de eerste periode was voor mij zwaarder dan verwacht. Maar onderhand ben ik weer rustig aan het werk, de paarden zijn weer goed op conditie dus we hebben er zin in! Zowel Nohrell als KB zijn weer aan het werk met (boomstammen/baksleep) slepen en we hebben een nieuwe geveerde marathonwagen voor KB. Een nieuw aanbod in activiteiten dus, voor alle leeftijden.

 

Februari 2023

En zo vliegt er al weer een jaar voorbij, het werd hoogst tijd dat de website weer werd geupdatet! In mei 2022 hebben we echt onze laatste verhuizing doorgemaakt, naar een hele fijne plek in Zeegse. Het waren een paar jaren van zoeken geweest naar die toch wel ideale plek, en we hebben hem gevonden! Allereerst is het een zeer rustige locatie, we hebben bijna altijd de buiten én binnenmanege voor ons alleen want er staat maar een andere pensionklant en de eigenaar van de plek rijdt het liefste buiten. Heel logisch ook, want de omgeving is echt prachtig! Recht tegenover de stal, een paar minuten rijden, kom je uit op de hei, en van daaruit kan je echt alle kanten op in het Drentse Aa gebied. De paarden hebben het er ook geweldig, ze staan in een kudde met drie andere paarden en vooral KB is sinds de verhuizing een stuk gelukkkiger. Hij is dikke vrienden geworden met het grote paard Whisper, die ook de leider van de kudde is wat KB veel rust geeft, hoeft hij dat niet meer te doen! Hij heeft ook een vriendinnetje, de leuke IJslandse merrie Mósa. Nohrell is dikke vriendinnen met een grote merrie, Luna. Ze staan het hele jaar door in een grote weide, met paddocks en een schuilstal erbij waar ze altijd in kunnen. En ik als baasje, ben enorm blij met minder zorgen om mijn paarden, want de verzorging wordt helemaal gedaan door de eigenares van de plek, Jénifer. 

Wat is er nog meer veranderd? Nou, ik ben zwanger! Ik ben enorm blij en dankbaar voor dit wonderlijke kadootje, en ben eind april uitgerekend. Dat betekent helaas ook wel dat ik mijn werkzaamheden tijdelijk even aan het afbouwen ben. De zwangerschap valt me helaas de laatste maanden best zwaar dus moet echt rustig aan doen. Maar vanaf eind juli verwacht ik weer met de kids en de paarden aan de slag te kunnen, dus dan heb ik ook weer plek voor nieuwe aanmeldingen!

Februari 2022

Sinds de zomer heeft Álfasaga niet stilgestaan. Eerst maar wat over bijscholingen: Ik heb in september een erg leuke cursus gedaan, Pony Power for kids. Deze gecertificeerde training zal ik samen met een collega gaan aanbieden vanaf dit voorjaar. Voor kinderen tussen de 6-12 jaar (basisschool), gericht op het versterken van de sociale vaardigheden mét de hulp van paarden. Het bestaat uit 6 lesdagen van 2 uur, de kinderen werken in kleine groepjes met twee begeleiders aan de hand van een overzichtelijk werkboek, vol leuke oefeningen.  Erg leuk én leerzaam. Mocht je interesse hebben, neem vrijblijvend contact met mij op voor een gratis introductie Pony Power.

In december ben ik voor een paar dagen naar Duitsland gegaan voor een vervolgcursus Horseboy method, deel 1 had ik vorig jaar gedaan. Deel 2 richt zich vooral op het trainen van het therapiepaard, mét het kind erbij. Zo geef je het kind een betekenisvolle taak, en blijf het paard tegelijkertijd fysiek en mentaal sterk om het werk te kunnen blijven doen. Win win dus!

We hebben er ook weer een verhuizing op zitten. Dat zat al in de planning, Yde was tijdelijk, met veel dank aan mijn lieve zus Annefloor hiervoor 🙂 We zijn terecht gekomen bij de familie Drenth in Zeijerveld, vlakbij Assen. Zelf hebben ze ook een paar kinderen dus er gebeurt altijd wat op het erf. Een paar paarden en kinderen erbij maakt weinig verschil voor hun, ze hebben zelf ook al 11 Fjordenpaarden staan. Je kan er prachtig uitrijden, direct vanaf het erf het bos of de weilanden in. Het paardenteam is tijdelijk versterkt door trouwe Hrist, die al eerder had geholpen. Omdat Nohrell steeds vaker kan helpen bij de therapieën, en Hrist dit jaar weer gedekt wordt, zijn de paardjes nu weer met z’n tweeën. Helaas heb ik in oktober mijn trouwe hondenmaatje Riva, en het maatje van veel van de kids die naar Álfasaga komen, moeten laten inslapen. Ze was oud en echt op, en is in rust naar de hondenhemel gegaan. En toen was het opeens zo stil.. en ondanks het grote gemis of juist misschien wel daardoor, heb ik er toch wel een maatje bij genomen, de lieve en grappige Roemeense hond Ivy. Ze zal nooit Riva’s plek innemen en dat hoeft ook niet, want ze is super leuk zoals ze is. Op den duur hoop ik haar vaker te kunnen betrekken bij de therapieën, als ze een beetje gewend is in dit voor haar vreemde land.

Juli 2021 – verhuisd!

Wat gaat de tijd weer snel, zo een jaar voorbij en hoogst tijd voor een update. Álfasaga is weer terug naar waar we waren begonnen, in Yde. Met weer veel nieuwe aanmeldingen loopt het snel vol en dat is een goeie zaak, maar betekent ook dat er steeds meer verschillende kinderen komen die wel een ding vaak gemeen hebben. Ze zijn vaak erg gevoelig voor prikkels. En in Peize was er de continue aanwezigheid van het verkeer van de provinciale weg op de achtergrond. In combinatie met weinig uitrijmogelijkheden, besloot ik dat een rustigere plek voor iedereen goed zou zijn. Voorlopig zit ik nu dus in Yde, op de plek waar mijn zus in de winter met haar paarden staat. Een kleine boerderij zowat, want er wonen ook vier hele lieve en grappige varkens, véél kippen en twee katten. 

Verder zijn er veranderingen in de kudde. Fjödur werd helaas ziek, waardoor ze weer terug is gegaan naar haar eigenaren. Daarvoor in de plaats kwam de oudere merrie Hrist van een kennis van mij, een super lief en gevoelig paardje die goed haar best heeft gedaan bij Álfasaga totdat ze vanwege haar drachtigheid zo dik werd dat ze echt op verlof moest. Ze heeft een mooi veulen gekregen en wellicht komt ze dit najaar weer terug. Via weer andere kennissen kon ik de IJslandse ruin Kiljan lenen, die alweer een half jaar bij ons is en het steeds beter doet. Hij had wat meer tijd nodig maar is echt in het werk gegroeid en de kinderen zijn gek op hem. 

Mei 2020 – nieuwe paarden erbij, want juist in deze beperkende tijden is in de buitenlucht met paarden werken zo fijn!

Nadat Neil weg was gegaan en de zoektocht naar een geschikt therapiepaard telkens weer op niks uitliep, dacht ik eraan om dan maar een 1-jarige te kopen en deze langzaamaan zelf op te leiden zelf, totdat… ik Nohrell te koop zag staan. Een mooie Fjorden merrie, die notabene bij mij om de hoek stond. Ik ging direct kijken en had er een goed gevoel over. Ze is nog maar 3 maar stabiel in d’r koppie, sterk en groot en lief voor mens en kuddegenootjes. Toen kwam ook nog Fjödur erbij, een erg lieve 20-jarige IJslandse merrie van kennissen van mijn zus. Altijd hun kinderpony geweest en nu deed ze daar niet meer zo veel. Ze wilden haar graag uitlenen aan iemand die weer leuke dingen met haar gaat doen. Ik ben erg blij met haar en dankbaar dat haar eigenaren mij haar toevertrouwen. Ze heeft haar eerste equitherapie sessie er alweer op zitten waar ze erg lief en meewerkend was. Zolang Nohrell nog ‘in opleiding’ is zal Fjödur mijn team blijven versterken.

Misschien vraag je je af, is Elsa gek geworden, twee paarden erbij terwijl alles stil ligt nu? Toen de kudde werd uitgebreid was ik inderdaad nog niet met de paarden en kids aan het werk. Maar ondertussen mag dit wel weer en ik denk dat er juist in deze tijd véél behoefte is aan buiten met dieren werken. Hoe Álfasaga om gaat met de Coronaregels? Voldoende afstand houden waar mogelijk, als nabijheid noodzakelijk is draag ik en de andere meiden die me helpen, een mondkapje. Ter bescherming van de kinderen. Onderzoek heeft nu al aangetoond dat in de buitenlucht er veel minder kans is op besmetting. Uiteraard gaat de begeleiding/equitherapie niet door als ik of het kind ziekteverschijnselen heeft. Ik heb nog plek voor een paar nieuwe klantjes erbij, dus je bent welkom om een afspraak te maken voor kennismaking!

Februari 2020 – paarden én studie nieuws

De paarden stonden in de winter een aantal weken op rust omdat ik in de ziektewet zat vanwege een ooroperatie. Toen kwam er plots een kennis op het pad die op zoek was naar een paardje erbij op haar fijne kleinschalige manege, waar ik jaren geleden ook les heb gegeven en mijn paarden had staan. In de paar maanden dat ik Neil had, gaven we elkaar helaas niet het vertrouwen wat nodig was om echt ‘collega’s’ te kunnen worden, en ik twijfelde of ik hem toch zou verkopen. En toen deze kans, die ik direct heb aangegrepen. Neil is direct uit zijn vakantiewei naar Aalsmeer gebracht, waar ik direct zag dat hij daar veel meer op zijn plek was. Tsja, soms moet je zelf inzien dat je niet altijd het beste kan bieden voor wat een paard nodig heeft. En wat heeft hij zich daar super ontwikkeld! De onrust van hem die ik haar zag is daar vrijwel verdwenen. De kinderen zijn dol op hem en hij past makkelijk in de kudde. De kennis blij, ik blij – alleen toen moest ik weer op zoek.

Ook in februari heb ik de knoop doorgehakt waar ik al zolang over nadacht…ik ben begonnen met de studie fysiotherapie! De equitherapie en mijn stage- en werkervaring heeft me steeds meer geïnteresseerd gemaakt in de invloed van het paard op het herstellen van een verstoorde motoriek/bewegingspatroon bij kinderen met een beperking. Fysiotherapie geeft me de kennis, ervaring en tools om het paard optimaal te kunnen inzetten om ook de motoriek van kinderen met allerlei beperkingen te verbeteren. 

Januari 2020 – een nieuw jaar, met mooie nieuwe plannen!

Het nieuwe jaar is begonnen, met voor Álfasaga een samenwerking waar al lang in is geïnvesteerd en eindelijk tot stand is gekomen. Vanaf dit jaar zijn we namelijk aangesloten bij Zorgcoöperatie Dichtbij. Voor ouders en kinderen is het voornaamste voordeel hiervan, dat de begeleiding met behulp van het paard die Álfasaga biedt, voor een groot deel kan worden vergoed vanuit Zorg In Natura (ZIN) contracten. Álfasaga heeft namelijk nu via de Zorgcoöperatie contracten met verschillende gemeentes in de regio, en ook met zorgkantoren voor WLZ indicaties. Vergoeding vanuit PGB was en is nog steeds ook een optie. De aansluiting bij Dichtbij bewijst bovendien ook dat het ‘kwaliteitsmanagementssysteem’ (echt een galgje woord dit) aan de strengste eisen voldoet, wat verplicht is voor professionals die zorg vanuit de jeugdwet bieden. We zijn er dus helemaal klaar voor dit jaar en zien ernaar uit om meer kinderen en hun ouders te kunnen helpen! Voor meer informatie over de Zorgcoöperatie kan je hun site bezoeken www.cooperatiedichtbij.nl

December 2019 tot januari 2020 – winterstop 

De periode van de kerstvakantie komt eraan, met feestdagen voor de mensen en vuurwerkoverlast voor de dieren. Op persoonlijk vlak moet ik al langere tijd onder het mes voor een niet urgente ingreep, en dit kon net gepland worden rond de kerst. Omdat de paarden bovendien een vakantie hard verdiend hebben, heb ik besloten om voor vier weken een winterstop in te lassen voor Álfasaga. Dit betekent dat vanaf eind januari ik rustig aan weer zal beginnen met opstarten. Tot die tijd genieten Neil, KB en Sindri van hun vakantie in een grote wei in een prachtig gebied. Een bijkomend voordeel hiervan; ze zijn nu in deze nieuwe omgeving de beste maatjes en vormen een hechte kudde. Groetjes van deze gelukkige paarden!

November 2019 – een binnenmanege!

Na een lange zoektocht is het gelukt, voor de winterperiode kan ik een binnenmanege huren in de buurt. Dankzij Corina Nijssen van voormalig pensionstal Bongveen. Een prachtige overdekte accommodatie op een rustige plek. Bij goed weer kan naar buiten worden gegaan over de rustige wegen. Ik rij er nu elke zaterdagochtend heen met de paardentrailer voor een aantal sessies equitherapie.

 
Oktober 2019 – wisselingen in de kudde

Fura is in de zomer voor een proefperiode gekomen, en heeft super haar best gedaan. Een aantal kinderen zonder beperking hebben veel lol met haar gehad! Dit was echter niet de reden dat ik haar bij de kudde wilde. Fura bleek toch wat te enthousiast voor het langdurige, rustige, rechtuitgaande stapwerk wat van haar werd gevraagd tijdens de equitherapie. Ze heeft nu een fijne plek in een grote kudde op de weide bij mijn zus Annefloor in Yde. Op dezelfde dag dat Fura wegging, heb ik Neil opgehaald. Een grote, stevige, vriendelijke Haflinger. Het wennen in de kudde is wat lastiger voor Neil, KB is niet altijd even aardig naar hem. Daarom staan ze voorlopig wel náást elkaar, maar nog niet bij elkaar in de paddock. De komende weken zal Neil verder worden opgeleid tot therapiepaard, we zijn erg benieuwd hoe hij het gaat doen.

Juni 2019 – uitbreiding van de kudde

Sinds een paar weken is de kudde weer wat groter geworden: Fura is erbij gekomen. Een vriendelijke, knappe en nog wat te zware 😉 IJslandse merrie. Ze in bruikleen van een kennis en op proef om te kijken of ze het fysiek aankan om haar later in te zetten als therapiepaard en eventueel ook als lespaard. Fura heeft namelijk een wat verlengde vakantie van een paar jaar lekker niksen achter de rug. KB en Sindri zijn in elk geval al helemaal gek op haar, en waar de een gaat komt de ander er nu direct achter aan. 

Mei 2019 – stage

Om nog beter in staat te zijn om equitherapie aan te kunnen bieden aan jongere kinderen met (een vermoeden van) ernstige lichamelijke beperkingen, heb ik stage gelopen gedurende een intensieve week, bij Hippotherapeutisch centrum Caballinus in Praag, Tsjechië. Waarom zo ver weg zou je denken? Het werken als equitherapeut in Nederland geeft je soms het gevoel op een eilandje te zitten, er zijn niet veel equitherapeuten en vooral geen collega’s die veel met (jonge) kinderen met meervoudige beperkingen werken. De contacten en intervisies zouden ook nog sterk verbeterd kunnen worden. Vanuit de studie Equitherapie in België had ik veel goede ervaringen gehoord over Caballinus, waar ook aparte cursussen worden georganiseerd in hippotherapie (ook wel equitherapie) voor baby’s en jonge kinderen. En het was inderdaad erg inspirerend om te zien tot welk niveau van professionaliteit en organisatie zij de hippotherapie daar hebben gebracht. Het was een zeer leerzame ervaring, waar ik ook contacten aan heb overgehouden met een zeer bevlogen fysiotherapeute die daar als hippotherapeut werkzaam is. Terug in Peize heb ik meteen mijn nieuw opgedane ervaring kunnen inzetten bij twee nieuwe klantjes, wat tot mooie ontwikkelingen leidt. Ik zal zeker nog regelmatig naar teruggaan naar Caballinus.

Voor meer informatie: http://www.caballinus.cz/info-english
En op Instagram: https://www.instagram.com/explore/tags/caballinus/

Maart 2019 – aan het werk blijven!

De afgelopen wintermaanden hebben zowel ikzelf als de paarden niet stilgezeten of gestaan. Omdat het belangrijk is om de paarden goed in training te hebben staan voor het werk als therapie paard, en ook omdat ik zelf graag rijd juist in het gure weer. Ik ben bezig geweest om KB voor de wagen te beleren, en hij pakt het goed op. Hij blijkt naast een sterk dragend paard, ook een prima trek-paard te zijn. Ik blijf me verbazen om de veelzijdigheid van deze topper, die ik overigens vanaf afgelopen januari eindelijk mijn eigen paard mag noemen. De werkvorm ’therapeutisch mennen’ gebruikte ik al met Sindri (zie foto), en nu kan KB ook daarvoor gebruikt worden.

De eigenaar van de plek in Peize waar de paarden nu alweer enkele maanden staan, heeft nog een extra stuk land ter beschikking gesteld voor de paarden. Heerlijk, want het is een groot stuk en nu kunnen we verschillende landjes afwisselen zodat ze niet snel kaal of kapot getrapt worden. We hebben het nieuwe stuk omheind en zo kunnen ze ook soms in de winter het land op.

En nog een laatste leuke nieuwtje: afgelopen week was ik uitgenodigd op de netwerk dag voor fysiotherapeuten en logopedisten die werken met meiden met het Rett syndroom. Dit is een neurologische ontwikkelingsstoornis, die ernstige beperkingen met zich meebrengt. Voor mijn eindopdracht voor de studie equitherapie heb ik een case-study gedaan naar een jongedame met Rett, en zij komt nog steeds. Hierdoor was mij gevraagd of ik op deze netwerkdag een presentatie wilde geven over equitherapie. Het was erg leuk om collega therapeuten meer te vertellen over deze bijzondere therapievorm, en er bleken ook een aantal van de kinderen waar de therapeuten mee werken al paard te rijden. Hierdoor waren er juist ook vragen naar hoe bepaalde dingen konden worden verbeterd, dus het was erg leuk om hierin mijn ervaring te kunnen delen. En hopelijk wordt de bekendheid van de equitherapie verspreid en kunnen er meer kinderen en volwassenen mee geholpen worden.

Ondertussen is toch echt het einde van het gure weer in zicht, de lente gaat er nu aan komen! Een tijd in het jaar waarin je je beseft dat het vanaf nu alleen maar de goede kant kan opgaan met het weer, en met de lengte van de dagen. Een fijn vooruitzicht en een goede tijd om weer open te staan voor nieuwe klantjes/klanten. 

Oktober 2018 – verhuizen

Na een paar weken van spullen over en weer brengen en dingen opknappen, is het een feit. KB en Sindri staan op een prachtige nieuwe plek! Het is een fijne, rustige stal aan de rand van Peize, niet ver van Yde vandaan, wel dichter bij mijn huis. Er is een grote bak, een weide en het ligt midden in de Onlanden dus mooi uitrijden in de natuur. De paarden hebben er ook een maatje bij, de Shetlander Annamarie die van de eigenaar van de stal is. KB moet hard z’n best blijven doen om zijn IJslander-identiteit hoog te houden temidden van deze stoere ukkies 😉 Verder is er weinig veranderd aan de dagelijkse gang van zaken en gelukkig kunnen de kinderen die in Yde kwamen, nog steeds blijven komen. 

Juli 2018 – ‘voorstelling’ voor het gezinshuis

Het was alweer een tijd terug, wat gaat het ook snel met die zomervakantie, die nu alweer voorbij is! Maar vlak vóór die vakantie hadden we nog een gezellige en geslaagde afsluiting van het seizoen met een paar klantjes van een nabijgelegen gezinshuis. De kinderen lieten aan hun begeleiders en familie zien wat ze nou eigenlijk de afgelopen maanden bij Álfasaga hadden gedaan én geleerd. Vol trots, ondanks dat het best spannend was, lieten ze te paard zien wat ze konden. Erg leuk dat ze hun plezier in het werken met de paarden nu ook konden delen met de anderen.